اکثر بازیکنان علی رغم وجود سندروم کشککی رانی سعی می کنند به بازی خود ادامه دهند، البته اگر درد آن قابل تحمل باشد. به هرحالاگر به درستی مدیریت نشود، این سندروم می تواند به سمت آسیب های شدیدتر، نظیر ترک خوردن یا شکستن استخوان کشکک، پیشرفت کند که ممکن است نیاز به مداخلات جراحی داشته باشد.

در ابتدا استفاده از پروتکل RICE برای محدود کردن التهابات ناشی از سندروم کشککی رانی ضروری است. پزشک ممکن است داروهای ضد التهاب یا داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی را تجویز کند.

فراتر از درمان فوری برای مدیریت درد و التهاب لازم است تا تغییرات بیو مکانیکی زانو در جهت اصلاح عانل این سندروم صورت گیرد. این مهم است که عضله ی پهن داخلی با زمان بندی مناسب عمل کرده و به اندازه ی کافی قدرت داشته باشد تا مفصل زانو را در جهت مناسبی کشیده و حفظ کند.(شکل 1_8)

تقویت عضلات باز کننده و دور کننده ی مفصل ران به کاهش بروز سندروم کشککی رانی کمک می کند. اگر درمان مناسب صورت نگیرد، سندروم کشککی رانی می تواند سبب بروز مشکلات بسیار جدی شود که نیاز به مداخلات جراحی دارد.