روش های مختلفی برای ارزیابی وضعیت پا وجود دارد که عبارتند از:

ارتفاع قوس،زاویه ی قوس طولی، زاویه ی پشت پا، افت استخوان ناوی، انحراف ناوی، شاخص والگوس، شاخص های اثر پا(استهالی)، روش های بصری، روش های رادیوگرافی. حال برخی از این روش ها را شرح می دهیم؛

• زاویه ی پشت پا:

این زاویه نماینگر زاویه ی میان خط طولی نیمساز پشت پا(پاشنه) و خط نیمساز یک سوم تحتانی ساق پا تا زمین است. در این روش وضعیت پاشنه نسبت یه ساق بررسی می شود. برای اندازه گیری دقیق تر از گونیامتر مخصوص پشت پا که توسط مرکز تندرستی قامت پویان؛ ایده پردازی، اختراع، ثبت و تولید شده است، استفاده می شود که برای این منظور، فرد در حالت ایستاده قرار می گیرد و وزن خود را بین هر دو پا تقسیم می کند.

در ناهنجاری کف پای صاف، استخوان پاشنه به سمت خارج و در ناهنجاری کف پای گود به داخل منحرف می شود. میزان انحراف به طرفین اگر کمتر از 3_2 درجه باشد، پا طبیعی تلقی می شود. جهت استفاده از این وسیله، ابتدا لندمارک های پاشنه و تاندون آشیل را بر اساس متدهای استاندارد مشخص کرده  سپس وسیله ی اندازه گیری بر روی یک سطح صاف (زمین)

قرار داده می شود.

آزمودنی درحالیکه وزن خود را به صورت مساوی بین دو پا تقسیم کرده است،پاشنه ی پای مورد نظر را داخل محل تعبیه شده برای این منظور قرار می دهد. در این هنگام شاخص صفردرجه ی صفحه ی مدرج، در راستای نیمساز پاشنه قرار می گیرد، سپس بازوی بلند را حرکت داده تا با راستای تاندون آشیل موازی شود. سپس زاویه ی بوجود آمده بین اهرم بلند و خط مرکزی پاشنه، به عنوان زاویه ی هدف ثبت می شود که این زاویه ی بیانگر میزان انحراف استخوان پاشنه به طرفین می باشد.

• شاخص قوس کف پا(استهالی):

برای اندازه گیری میزان قوس کف پا، می توان از شاخص استهالی استفاده کرد. در این صورت ابتدا پودر تالک بر روی صفحه ای که از قبل تهیه شده به مقدار کافی پاشیده می شود و از فرد خواسته می شود تا حدممکن به صورت عادی از چندمتر عقب تر شروع به راه رفتن کرده و به صورت عادی و بدون توجه به صفحه، پای خود را بر روی آن قرار دهد و از آن گذر کند. سپس کم عرض ترین نقطه ی کف پا و عریض ترین نقطه ی پاشنه ی هر پا در نقش ثبت شده در صفحه ی مشخص شده و از تقسیم کم عرض ترین نقطه ی کف پا بر عریض ترین نقطه ی پاشنه، شاخص استهالی برای هر فرد محاسبه می شود. دامنه ی طبیعی آن بین 44/5 تا 89/5 می باشد که اعداد بالاتر از 89/5 به عنوان کف پای صاف و پایین تر از 44/5 کف پای گود، تشخیص داده می شود. این شاخص توسط استهالی در سال 1987 ارائه شده و وی نرم این شاخص را برای سنین و جنسیت های مختلف محاسبه کرده است.